Blog

Algemeen wordt erkend dat de mens 4 basisemoties kent: bang, boos, bedroefd en blij.

Paul Ekman, een bekende onderzoeker op het gebied van emoties, voegt er nog 2 aan toe: afschuw en verbazing. Ik wil het nu even hebben over afschuw, met vergelijkbare begrippen als walging en gruwel. In de Bijbel komt dat woord regelmatig voor en wordt zelfs gebruikt als een uiting van God: Want de HEER heeft een afschuw van iedereen die oneerlijk zaken doet (Deut. 25:16). En ook: Wie een goddeloze vrijspreekt en wie een rechtvaardige beschuldigt, beiden zijn de HEER een gruwel (Spreuken 17:15).

Conclusie: afschuw bestaat blijkbaar en het heeft positieve kanten. Maar hoe doen we dat dan in het menselijke verkeer? Kunnen we onze neus ophalen voor mensen omdat ze een bepaalde stank verspreiden, of kunnen we mensen uitspugen, omdat ze ‘toxic’ zijn? Geen gemakkelijke vragen. Een ‘oppervlakkige’ reactie zou kunnen zijn: je moet de zonde veroordelen, maar de zondaar accepteren. Deze zin hoor je nog wel eens. Zo vaak misschien dat hij bijna zijn kracht verloren heeft. Ik zou je willen uitdagen om:

1. 1. gevoelens van afschuw in jezelf te onderkennen
   2. te onderzoeken welke aspecten je met walging vervullen
   3. nadenken wat je van de ander wel en niet kunt accepteren
   4. een duidelijk standpunt innemen waar je voor staat
   5. de relatie naar de ander open houden.

Ook dit is heel globaal en schematisch, maar ik wil proberen deze basisemotie in conflictsituaties niet weg te poetsen, maar serieus te nemen en me proberen te verdiepen in hoe God met ‘Zijn emotie’ van afschuw omgaat.